Opis wydarzenia

Prawie trzysta lat dzielące te trzy utwory niweluje wspólna opowieść dziejąca się w przestrzeni krakowskiej Cricoteki. Opowieść o wojnie i pożodze, o nicości, pustce i śmierci oraz o miłości i tęsknocie. O melancholii i wspólnocie.

Najpierw Cassandra Marcella: barokowa kantata (na alt i basso continuo) oparta w warstwie fabularnej na wyimkach z Iliady Homera oraz dramatów Eurypidesa, streszczająca w krótkich obrazach wątki wojny trojańskiej. Dalej Vanitas Sciarrina: zanurzony w czystym pięknie muzyki ciszy i wybuchu mówiący o znikomości, przemijaniu, nicości. Wreszcie Just Langa: chóralna pieśń oparta na wybranych słowach z biblijnej Pieśni nad pieśniami, mówiąca o różnicy między ty i ja łączącym się w akcie miłosnym. Dwa lata temu pisałem, że po wojnach toczonych przez mężczyzn i w imię męskich spraw, i po niewysłuchaniu kobiecych ostrzeżeń, przychodzi czas na złożenie tego okaleczonego świata przez pierwiastek tylko żeński. Dziś żeńskość, kobiecość znaczy jeszcze mocniej. Cassandra, Kobieta, One. Posłuchajmy, co mają nam do powiedzenia. Do zaśpiewania. Tomasz Cyz

Benedetto Marcello Cassandra 1727
Salvatore Sciarrino Vanitas 1981
David Lang Just 2014

Tomasz Cyz – reżyseria
Katarzyna Łuszczyk – światło
Natalia Kitamikado – scenografia/kostiumy
Alicja Czyczel – choreografia

William Towers – alt
Anton Hryniewicz – bas
Marcin Świątkiewicz – klawesyn

Magdalena Łukawska – sopran
Katarzyna Guran – sopran
Joanna Stawarska – sopran
Zuzanna Hwang – sopran
Dorota Dwojak-Tlałka – alt
Agata Flondro – alt
Aneta Dumanowska – altówka
Konrad Górka – wiolonczela Rafał Tyliba perkusja

Natalia Kawałek – mezzosopran
Marek Bracha – fortepian
Michał Pepol – wiolonczela

Organizatorzy