Ensemble Correspondances: NA DWORZE LUDWIKA XIII
Opis wydarzenia
„Nigdy przepych i dworność nie objawiły się we Francji w takim blasku, jak w ostatnich latach panowania Henryka II” – tak Madame de la Fayette zaczyna swoją słynną powieść Księżna de Clèves (1678). Tym samym zdaniem można by opisać także Luwr epoki Ludwika XIII (1601–1643), ponieważ zachował on wiele form z nieodległych jeszcze, a opisywanych przez autorkę czasów Walezjuszy, którzy twórczość artystów, spektakl i wystawną fetę uczynili nieodłącznymi narzędziami sprawowania władzy
Sztuka, a zwłaszcza muzyka, była odtąd niezbywalnym elementem dworskiego ceremoniału podkreślającego niemal boski status króla. Na przełomie XVI i XVII wieku wykształciły się też bardziej intymne, salonowe wzory rozrywek – pozbawione monarszego rozmachu, ale nadzwyczaj wyrafinowane. Przeniknąwszy na dwór, do zwyczajowej pompy i splendoru dodały delikatną uczuciowość, czyniąc Luwr jednym z najoryginalniejszych centrów artystycznych Europy. Postać Ludwika XIII jawi się jako nieco zapomniana. Za życia przyćmiony przez kardynała Richelieu, po śmierci przez swojego syna Króla Słońce nie zapisał się w dziejach szczególnie wyraziście. W historii muzyki jego imię na zawsze pozostanie jednak połączone z air de cour – solową pieśnią z akompaniamentem instrumentów, która wyparła z królewskich komnat utwory wielogłosowe. Właśnie te subtelne miniatury, ze swoim charakterystycznym językiem melodycznym i harmonicznym, przygotowały grunt pod powstanie francuskiej opery w latach 70. XVII stulecia.
Wykonawcy:
Ensemble Correspondances
Sébastien Daucé – dyrygent, klawesyn, dyrektor artystyczny
Program:
Antoine Boësset (1586–1643)
Reine que je sers et que je connais (Concert de Diane et ses Nymphes)
Dialogue d’Orphée & sa troupe & des Hamadryades qu’ils attirent
Pierre Guédron (ca. 1570 – ca. 1620)
Cesse mortel d’importuner (Juste mespris de saincte Agnez)
Quels tourments [quel espoir de guérir]
Jacques Champion de Chambonnières (1602–1672)
L’Entretien des Dieux^
Etienne Moulinié (1595–1676)
Il sort de nos corps emplumés (Concert de différents oyseaux)
Rompez les charmes du sommeil (Air de la Ridicule)
Louis Couperin (ca. 1626–1661)
Fantaisie pour les Violes^
Antoine Boësset
Noires forets, demeures sombres
Je suis l’adorable Équité (Récit de la Félicité, la Justice, et les Amours)
Louis Couperin
La Piémontoise^
Antoine Boësset
Segua chi vuol iniquo Amore
Michel Lambert (1610–1696)
Dialogue des Trois Grâces
Tout l’univers obeit à l’amour
Ombre de mon amant
D’un feu secret
François de Chancy
Rares fleurs, vivante peinture
Organizatorzy
