Ensemble Correspondances: NA DWORZE LUDWIKA XIII
Opis wydarzenia
„Nigdy przepych i dworność nie objawiły się we Francji w takim blasku, jak w ostatnich latach panowania Henryka II” – tak Madame de la Fayette zaczyna swoją słynną powieść Księżna de Clèves (1678). Tym samym zdaniem można by opisać także Luwr epoki Ludwika XIII (1601–1643), ponieważ zachował on wiele form z nieodległych jeszcze, a opisywanych przez autorkę czasów Walezjuszy, którzy twórczość artystów, spektakl i wystawną fetę uczynili nieodłącznymi narzędziami sprawowania władzy
Sztuka, a zwłaszcza muzyka, była odtąd niezbywalnym elementem dworskiego ceremoniału podkreślającego niemal boski status króla. Na przełomie XVI i XVII wieku wykształciły się też bardziej intymne, salonowe wzory rozrywek – pozbawione monarszego rozmachu, ale nadzwyczaj wyrafinowane. Przeniknąwszy na dwór, do zwyczajowej pompy i splendoru dodały delikatną uczuciowość, czyniąc Luwr jednym z najoryginalniejszych centrów artystycznych Europy. Postać Ludwika XIII jawi się jako nieco zapomniana. Za życia przyćmiony przez kardynała Richelieu, po śmierci przez swojego syna Króla Słońce nie zapisał się w dziejach szczególnie wyraziście. W historii muzyki jego imię na zawsze pozostanie jednak połączone z air de cour – solową pieśnią z akompaniamentem instrumentów, która wyparła z królewskich komnat utwory wielogłosowe. Właśnie te subtelne miniatury, ze swoim charakterystycznym językiem melodycznym i harmonicznym, przygotowały grunt pod powstanie francuskiej opery w latach 70. XVII stulecia.
Wykonawcy:
Ensemble Correspondances
Sébastien Daucé – dyrygent, klawesyn, dyrektor artystyczny
Program:
Antoine Boësset (1586–1643)
Reine que je sers et que je connais (Concert de Diane et ses Nymphes)
Bien loin profanes de ces lieux (Concert des Nymphes des Bois)
Dialogue d’Orphée & sa troupe & des Hamadryades qu’ils attirent
Pierre Guédron (ok. 1570 – ok. 1620)
Cesse mortel d’importuner (Juste mespris de saincte Agnez)
Quels tourments rigoureux (Le Purgatoire)
Etienne Moulinié (1595–1676)
Il sort de nos corps emplumés (Concert de différents oyseaux)
Antoine Boësset
Me veux-tu voir mourir trop amiable inhumane
Jacques Champion de Chambonnières (1602–1672)
L’Entretien des Dieux
Etienne Moulinié
Ô doux Sommeil que tes songes aimables
Antoine Boësset
Je perds le repos et les sens
Etienne Moulinié
Rompez les charmes du sommeil (Air de la Ridicule)
***
Antoine Boësset
Noires forets, demeures sombres
Je suis l’adorable Équité (Récit de la Félicité, la Justice, et les Amours)
Ne vante point, flambeau des cieux
Que prétendez-vous, mes désirs
François de Chancy (1600–1656)
Allemande en sol
Antoine Boësset
Ce roi vainqueur de nos malheurs (Pour le Roy)
Segua chi vuol iniquo Amore
Louis Couperin (ok. 1626–1661)
La Piémontoise
Antoine Boësset
Conseille-moi mon coeur (David disgracié)
François de Chancy
Rares fleurs vivante peinture
Organizatorzy
