Festiwalowe wspomnienia
Joanna Broniec – kuratorka festiwalu
Kazimierz Przyjezdny – uczestnik festiwalu
Wspomnienia na 20-lecie.
U mnie w domu na półce za szklaną szybą, na poczesnym miejscu, stoją książki programowe. Najstarsza jest najmniejszą z nich, dalej większe już równo. Trochę się ich nazbierało. Świadectwa kolejnych ekscytujących spotkań z muzyką baroku. Przeglądając strony, można usłyszeć przy odrobinie wyobraźni Schiavo i Lo Monaco w „Il Re del dolore” Caldary pod Dantone z Accademia Bizantina, nieziemskie wykonanie „Lamentacji Jeremiasza” Cavalierego z Le Poeme Harmonique w kopalni w Wieliczce, Savallowskie wynalazki „Jeruzalem…” czy „Lachrimae Caravaggio” – zawsze gorąco nagradzane, Les Arts Florissants z muzyką Purcella… można mnożyć. Wielkie głosy kobiece: Figueras, Milanesi, Prina, Invernizzi, Mingardo… można mnożyć. Wielcy dyrygenci i ich zespoły: Minkowski, Alessandrini, Biondi wspomniany Dantone… można mnożyć…
Zwykle osiem dni, osiem koncertów, teraz mniej – w Krakowie zjawia się barokowa superliga. W Wielkim Tygodniu i w czasie świąt wielkanocnych królują Misteria Paschalia z wysmakowanym i konsekwentnie budowanym repertuarem, najlepszymi wykonawcami w stylowych wiernych historycznie interpretacjach i co bardzo ważne ze świetną organizacją. Największy i najlepszy w tej części Europy festiwal muzyki dawnej.
Jak to możliwe, że marzenia melomanów i szerokiej publiczności stały się faktem? W Krakowie to proste. Wielka artystyczna wyobraźnia twórców festiwalu, konsekwencja władz miasta oraz mrówcza praca jego ramienia – niezniszczalnego i zawsze uśmiechniętego KBF-u… i już… XX rocznicowy Festiwal – znany i ceniony nie tylko w muzycznej Europie.
W pamięci zostanie Kopalnia Soli w Wieliczce z jej bajeczną akustyką, gasnącymi świecami w Lamentacjach, zabytkowe kościoły św. Katarzyny, Bożego Ciała, św. Józefa z magiczną aurą wykonań wokół Triduum Paschalnego i zawsze panujące pozaartystyczne, dokuczliwe zimno. Wielkie kontrowersyjne pudło tzw. Ajsu (ICE), ale z widokiem na Wawel i ogromną widownią, wśród której mnóstwo młodzieży. Tramwaj wjeżdżający swoim forte w piano – zdziwienie na granicy z oburzeniem, ale tylko tych, którzy są pierwszy raz w Filharmonii. We foyer Jego Eminencja Kardynał incognito, na uboczu prezydent Krakowa, redaktor naczelny „Tygodnika Powszechnego”, Pani Dorota „Co w duszy gra” z wianuszkiem wielbicieli, krakowska śmietanka i my, zawsze wierni fascynującemu festiwalowi Misteria Paschalia.
fot. Adrian Pallasch
Paweł Szczepanik – dyrektor artystyczny Kromer Biecz Festiwal i kierownik muzyczny Radia Kraków Kultura
Jerzy Ubik – Promenada Votre Réceptif en Pologne
Festiwal „Misteria Paschalia” to dla mnie eksplozja emocji i źródło niezapomnianych wrażeń… Cóż to za wspaniały pomysł, żeby taki właśnie festiwal odbywał się w Wielkim Tygodniu, łącząc w muzycznej harmonii religijną tradycję i duchową refleksję… Od lat obserwuję przyjeżdżających z tej okazji do Krakowa melomanów ze świata. Ten festiwal to wielkie szczęście dla miasta i najbardziej wyrafinowana forma promocji jego kulturalnego dziedzictwa.
Organizatorzy
