Le Concert des Nations

Orkiestrę Le Concert des Nations założyli w 1989 roku Jordi Savall i Montserrat Figueras w trakcie przygotowań do projektu skupionego wokół Canticum Beatae Virginis Marka-Antoine’a Charpentiera. Przyczynkiem do jej powstania była potrzeba zaistnienia zespołu instrumentów dawnych, który mógłby wykonywać repertuar od baroku do romantyzmu (1600–1850). Nazwę orkiestrze dał tytuł dzieła François Couperina Les Nations i jest ona wyrazem zespolenia podobnych muzycznych gustów i przekonania, że idea sztuki europejskiej zawsze będzie wyróżniać się swym charakterem zrodzonym w okresie oświecenia.

Le Concert des Nations pod kierownictwem Jordiego Savalla była pierwszą orkiestrą, w której składzie przeważali muzycy z krajów latynoskich i południowej Europy (Hiszpania, Ameryka Łacińska, Francja, Włochy, Portugalia itd.) – międzynarodowej klasy specjaliści w dziedzinie muzyki dawnej granej na instrumentach z epoki i w zgodzie z dawnymi technikami wykonawczymi. Od samego początku działalności celem zespołu była promocja historycznego repertuaru w wykonaniach, które będą odtwarzać oryginalny charakter dzieła, ale zarazem odkryją je na nowo dla współczesności. Ten sposób myślenia o repertuarze jest dobrze widoczny w ich nagraniach kompozycji Charpentiera, Bacha, Haydna, Mozarta, Handla, Marais’go, Arriagi, Beethivena, Pyrcella, Dumanoira, Lully’ego, Bibera, Boccheriniego, Rameau czy Vivaldiego.

 

W 1992 roku Le Concert des Nations zadebiutował na scenie operowej produkcją dzieła Martína i Solera Una Cosa Rara w paryskim Théâtre des Champs Élysées, w Gran Teatre del Liceu w Barcelonie i w Auditorio Nacional w Madrycie. Kolejnym projektem operowym stał się L’Orfeo Monteverdiego, które zespół wystawił na deskach Gran Teatre del Liceu, Teatro Real w Madrycie, wiedeńskiego Konzerthausu, sali Arsenal w Metzu i Teatro Regio w Turynie. W 2002 roku ta produkcja powróciła do Barcelony, gdzie została zarejestrowana na DVD dla BBC-Opus Arte. Następnie wystawiono ją brukselskim Pałacu Sztuk, Grand-Théâtre w Bordeaux i w Piccolo Teatro w Mediolanie podczas Mito Festival.

 

Kontynuacją spotkań z operami z kręgu iberyjskiego był Il Burbero di Buon Cuore Martína i Solera pokazany w Montpellier (1995), a potem koncertowa wersja Celos aun del Ayre matan Juana Hidalgo i Calderóna de la Barca w Barcelonie i Wiedniu. Najnowsze produkcji operowe orkiestry obejmują dzieła Vivaldiego: Farnace w Teatro de la Zarzuela w Madrycie i Il Teuzzone wykonane w wersji półscenicznej w Operze Królewskiej w Wersalu.

 

Repertuar Le Concert des Nations w ostatnich latach poszerzył się o takie ikoniczne utwory jak Stworzenie świata Haydna, Oratorium na Boże Narodzenie Bacha i Mesjasz Handla, a także kompozycje z okresu klasycyzmu i romantyzmu. W 2020 roku, aby zaakcentować 250-lecie urodzin Beethovena, orkiestra koncertowała z kompletem symfonii niemieckiego kompozytora, nagrała również doceniony przez krytyków podwójny album Beethoven Révolution.

 

Także inne płyty zespołu cieszą się uznaniem – zdobyły liczne nagrody i wyróżnienia, w tym prestiżową Midem Classical Award i nagrodę Stowarzyszenia Niemieckich Krytyków Fonograficznych. Znaczenie produkcji, nagrań i koncertów Le Concert des Nations w najważniejszych ośrodkach miejskich i na głównych festiwalach sprawiło, że cieszy się on opinią jednej z najlepszych na świecie orkiestr instrumentów dawnych.