Sophie Karthäuser

Sophie Karthäuser, uznawana dziś na całym świecie za jedną z najlepszych interpretatorek dzieł Mozarta, już pierwszym wykonaniem partii Paminy pod batutą René Jacobsa w La Monnaie oraz debiutem w roli Zuzanny pod kierunkiem Williama Christie w Opéra de Lyon zasłużyła na miano urodzonej wykonawczyni muzyki wiedeńskiego klasyka. W swojej karierze artystka miała okazję zaśpiewać wiele ról w jego operach – jej repertuar obejmuje partie m.in. Tamiri (Théâtre des Champs-Elysées), Sandriny (Theater an der Wien), Serpetty (Berlin Konzerthaus), Despiny i Zerliny (Théâtre Royal de la Monnaie) oraz Ilii (Festival d'Aix-en-Provence, Salzburg Mozartwoche, Bremen, Théâtre des Champs-Elysées i Theater an der Wien).

Wśród najważniejszych jej produkcji scenicznych należy wymienić tytułową rolę w La Calisto w Théâtre des Champs-Elysées pod batutą Christophe’a Rousseta oraz w La Monnaie pod kierunkiem René Jacobsa. Artystka wzięła udział w zakrojonym na szeroką skalę projekcie dotyczącym muzyki Rameau w Aix-en-Provence we współpracy z Williamem Christiem, zagrała rolę Sandriny w operze Rzekoma ogrodniczka Mozarta w Theater an der Wien, Medée Charpentiera pod kierunkiem Emmanuelle Haïm w Théâtre des Champs-Élysées oraz Polisseny w Radamisto Handla na deskach Theater an der Wien. W styczniu i lutym 2015 roku powróciła do La Monnaie w Tamerlano Handla, wznowionym także w Amsterdamie. W marcu 2016 roku powróciła do La Monnaie jako Héro w operze Berlioza Béatrice et Bénédicte, w której to roli wystąpiła również podczas koncertu na Festiwalu Glyndebourne w 2016 roku (produkcja Laurenta Pelly’ego). Wśród innych istotnych angaży warto wymienić Czarodziejski flet Mozarta w Theater an der Wien oraz tytułową rolę w operze Peleas i Melizanda w Teatrze Wielkim w Warszawie. Jesienią 2021 zaśpiewała rolę Paminy w Czarodziejskim flecie Mozarta w drezdeńskiej Semperoper.

 

Odkąd Sophie Karthäuser zdobyła nagrodę publiczności w ramach Wigmore Hall Song Competition, zalicza się do grona najbardziej poszukiwanych recitalistek. Występuje w Antwerpii, Lille, Nantes, Paryżu, Strasburgu, Bordeaux, Frankfurcie, w Palais des Beaux-Arts w Brukseli, w filharmoniach w Berlinie i Kolonii, a także w nowojorskiej Carnegie Hall i londyńskiej Wigmore Hall, a także salach we Frankfurcie i Paryżu, gdzie towarzyszą pianiści Graham Johnson, Eugene Asti, Cédric Tiberghien i David Lively. W ostatnich dwóch sezonach oczarowała publiczność recitalami w Brukseli, Londynie, Oxfordzie, Strasburgu, Zurychu, Stuttgarcie, Paryżu, Kolonii oraz w berlińskiej Pierre Boulez Saal.

 

Sophie Karthäuser jest rozchwytywaną solistką koncertową, często zapraszaną do współpracy przez prestiżowe zespoły i orkiestry, takie jak Staatskapelle Dresden, Gewandhaus Leipzig, Freiburger Barockorchester i Akademie für Alte Musik Berlin i wiele innych. O jej wybitnym kunszcie świadczą występy pod batutą takich dyrygentów, jak Riccardo Chailly, Myung-Whun Chung, Ingo Metzmacher , Nikolaus Harnoncourt, Thomas Hengelbrock, Philippe Herreweghe, René Jacobs, Louis Langrée, Pablo Heras-Casado, Kent Nagano, Kazushi Ono, Jérémie Rohrer, Marc Minkowski i Christophe Rousset.

 

Wśród ostatnich sukcesów warto zwrócić uwagę na rolę Paminy w Czarodziejskim flecie Mozarta w La Monnaie w Brukseli pod batutą Antonella Manacorda i w reżyserii Romeo Castellucciego, Delirio amoroso Handla podczas tournée po Azji z zespołem AKAMUS, arie z oper francuskich z zespołem Le Concert de la Loge w Paryżu, Ah! Perfido Beethovena w Palermo, wykonania Oratorium na Boże Narodzenie Bacha w Göteborgu i IX Symfonii Beethovena w Helsinkach. Jesienią 2021 roku wzięła udział w projekcie Pastoral for the Planet we współpracy z Insula Orchestra i Laurence Equilbey – wykonała wówczas rzadkie utwory Beethovena i Webera w ramach inscenizacji przygotowanej przez katalońską grupę teatralną La Fura dels Baus.

 

Wśród nagrań zrealizowanych przez Sophie Karthäuser można wymienić solową płytę z ariami Grétry’ego (nagrodzoną wyróżnieniem Diapason découverte), Il Ritorno di Tobia Haydna z Andreasem Speringiem (nagrodzoną Jahrespreis der deutschen Schallplattenkritik), pieśni Mozarta (wydane nakładem wytwórni Cypres), arie Mozarta z Kazushi Ono w La Monnaie (ponownie Cypres), Faramondo Handla (nagroda Grand Prix de l’Académie Charles Cros), Rzekoma ogrodniczka Mozarta we współpracy z René Jacobsem (Harmonia Mundi), Stworzenie świata Haydna z Williamem Christiem, Septem verba Pergolesiego z René Jacobsem (Harmonia Mundi), a także solowy album Green z pieśniami francuskimi inspirowany twórczością Verlaine’a z Cédricem Tiberghienem (Cypres). W 2014 roku ukazało się jej nagranie pieśni Poulenca zrealizowane we współpracy z pianistą Eugene’em Astim (Harmonia Mundi), a także Orlando Handla (Archiv). Nagrany przez artystkę album Leçons de ténèbres Lalande’a we współpracy z Ensemble Correspondances i Sébastienem Daucé został wydany nakładem wytwórni Hamonia Mundi w marcu 2015 roku; wkrótce potem zdobył nagrodę Diapason d´Or 2015. Jej płyta Kennst du das Land (Harmonia Mundi, 2016), zrealizowana we współpracy z Eugene’em Astim, a wydana w kwietniu 2016 roku przez wytwórnię Harmonia Mundi, zawierająca pieśni Hugo Wolfa zebrała doskonałe recenzje międzynarodowych krytyków. W maju 2018 roku nakładem Harmonia Mundi ukazały się Dialogue Cantatas Bacha z Michaelem Volle i zespołem AKAMUS, a następnie Harmonie du soir z francuskimi mélodies Debussy’ego. Jej najnowszy album Le Bal des Animaux został wydany przez wytwórnię Harmonia Mundi w listopadzie 2018 roku.

 

Sophie Karthäuser pochodzi z Belgii. Ukończyła studia pod kierunkiem Noelle Barker w Guildhall School of Music and Drama.