Reinoud Van Mechelen

Reinoud Van Mechelen (tenor) ukończył studia wokalne w Konserwatorium Królewskim w Brukseli w klasie Diny Grossberger w 2012 roku. W 2017 roku został uhonorowany przez związek belgijskiej prasy muzycznej prestiżową nagrodą Caecilia Prize jako Młody Muzyk Roku. Było to podziękowanie z „domu” artysty, który zdołał zaistnieć na wielu międzynarodowych scenach w ciągu wczesnych lat swojej kariery.

Już w 2007 roku Reinoud Van Mechelen zwrócił na siebie uwagę występami w Europejskiej Akademii Barokowej w Ambronay (Francja) pod batutą Hervé Niqueta. W 2011 roku był członkiem „Jardin des Voix” Williama Christiego i Paula Agnew, a następnie został stałym solistą Les Arts Florissants. Gościnne występy z tym zespołem zaowocowały występami na festiwalach w Aix-en-Provence, i Edynburgu, w Wersalu, Teatrze Bolszoj w Moskwie, Royal Albert Hall i Barbican Centre w Londynie, w Palais des Beaux-Arts w Brukseli, filharmonii i Opéra-Comique w Paryżu, a także w Brooklyn Academy of Music w Nowym Jorku.

 

Do współpracy zaprosiło go wiele renomowanych zespołów barokowych, takich jak Collegium Vocale, Le Concert Spirituel, La Petite Bande, Les Talens Lyriques, Pygmalion, Le Poème Harmonique, Il Gardellino, Insula Orchestra, L’Arpeggiata, Ludus Modalis, B’Rock, Ricercar Consort, Capriccio Stravagante, Scherzi Musicali i European Union Baroque Orchestra.

 

W 2014 roku Reinoud Van Mechelen po raz pierwszy w swojej karierze zaśpiewał partię Ewangelisty w Pasji według św. Jana J.S. Bacha – z Royal Liverpool Philharmonic. Tę partię zaśpiewa ponownie m.in. z Royal Concertgebouw Orchestra w Amsterdamie. Jednak ostatnie sezony to przede wszystkim jego występy w tytułowych rolach w dwóch operach J.-P. Rameau: Dardanusa (Opéra national de Bordeaux) i Zoroastra (w festiwalowej trasie koncertowej: na Festival de Montpellier et Radio-France, Festival d’Aix-en-Provence, Festival de Beaune, w Théâtre Royal w Wersalu i Theater an der Wien), obie produkcje pod dyrekcją Raphaëla Pichona. W latach 2016/17 zadebiutował w Operze w Zurychu jako Jason w Medei Charpentiera pod dyrekcją Williama Christie.

 

Oprócz licznych innych osiągnięć, dodał do swojego repertuaru kolejne nowe role w wersji koncertowej: Belmonte (Uprowadzenie z seraju) z Orchestre de Chambre de Paris i Gérald (Lakmé) z Munich Radio Orchestra.

 

Oprócz licznych występów z własnym zespołem, a nocte temporis, jego ostatnie sezony podkreślił udział w jubileuszowej produkcji z okazji 30. rocznicy Le Concert Spirituel („L’Opéra des Opéras”, nagraną i wydaną przez Alpha Classics), a także w dwóch międzynarodowych trasach koncertowych z Les Arts Florissants. Wykonał również tytułową rolę w Pigmalionie Rameau w Opéra de Dijon i zadebiutował w Théâtre royal de la Monnaie (Tamino w Czarodziejskim flecie) i w Staatsoper Berlin (Hipolit w Hippolyte et Aricie pod batutą Sir Simona Rattle’a). Jego sezon 2019/20 był pełen zajęć związanych z debiutem w rolach Nadira (Poławiacze pereł) w Operze w Toulon, Króla Artura w operze Purcella w Staatsoper w Berlinie, Pigmaliona w Grand Théâtre w Luksemburgu, w Koronacji Poppei (Arnalta) w Théâtre des Champs-Elysées oraz z udziałem w wykonaniach zarówno Pasji według św. Jana, jak i Pasji według św. Mateusza z Collegium Vocale Gent.

 

Reinoud Van Mechelen wziął udział w licznych projektach nagraniowych. Natomiast jego pierwszy solowy album Erbame Dich (arie J.S. Bacha) został wydany przez Alpha Classics w 2016 roku i spotkał się z jednomyślnym uznaniem prasy. Otrzymał nagrodę „Choc” miesięcznika Classica („Nagranie Bacha błogosławione przez bogów”), a także jedną z 10 nagród Caecilia-Awards za najlepsze nagrania roku 2016. W międzyczasie Alpha Classics wydało trzy kolejne albumy z nocte temporis: Clérambault, cantates françaises (2018, Diapason d’or), The Dubhlinn Gardens (2019) i Dumesny, haute-contre de Lully (2019).